Torenbekroningen en windvanen

Torenbekroningen en windvanen zijn vaak hoogstandjes van smeedwerk. Ze vormen de bekroning van het dak van vele kerken en kapellen.

Torenbekroningen doen vaak dienst als bliksemafleider. Het toevoegen van een windhaan aan het torenkruis is niet ongebruikelijk. Aangezien men dergelijke kruisen moeilijk kan onderhouden, is een doorgedreven antiroestbehandeling aangewezen.

Windvanen zijn eerder een esthetische meerwaarde dan een functionele. Ze geven de richting vanwaar de wind komt. Windvanen bestaan al sinds de middeleeuwen. De feitelijke wijzer draait los op een ronde ijzeren stang die bovenaan meestal in een ornament eindigt. De tweedimensionale wijzers zelf zijn uit sterk, dun plaatijzer ofwel koper of zink. Ze zijn als figuur uitgesneden. Het gewicht moet aan beide kanten van de stang ongeveer gelijk zijn om goed te kunnen draaien.